dichter van de Hoeksche Waard 2016-2017-2018
oktober 2018
Hoeksche contreien
dit riviereneiland een
lappendeken grillig
zonder enig patroon
oude en nieuwe tijd
organisch verweven
draden van dijken en dijkjes
knopen
tot dorpen buurtschappen
natuurgebieden
omzoomd door knotwilgen
her en der antieke kralen
een wirwar van glinsterende draden
verzilverd water
boeren betoveren elk seizoen
geuren kleuren structuren
dieren met karakteristiek gedrag
doen hun ding omdat
omsloten
tegelijkertijd weids
in zichzelf gekeerd
en of
een open blik
geven en nemen
een delta
dna
verstrengeld in
Hoeksche Waarders
Ingrid van den Oord ©
opgenomen in de stadsgedichtenbundel 2018 van Poëtikos en uitgeverij Kontrast. ISBN 978-94-92411-35-8
september 2018
een gedicht voor over Bram Roza
dit voornemen manoeuvreert
mij zijn leven en gedichten in
ingedikte episodes op rijm
leestekens springen er omheen
accentueren weltschmerz
bejubelen absurditeit
een enkele foto in zwart-wit
toont Bram op het Gors
met
vergeet even perspectief
de molen boven zijn hoofd
waarbij hij dichter was
van epistels
op zijn typemachine geramd
spat nog zijn geestdrift
met rode stippen
aantekeningen in hanenpoten
en eigenwijze tijdseenheden
hij moest eens weten
anno 2018
bestaat nog steeds
zijn
Bram Roza-festival
blazen mensen, je moet blijven blazen!!!
Ingrid van den Oord ©
augustus 2018
de aard van de Hoeksche Waard
vind je die
in tijd
die tussen jaargetijden
doorsijpelt
waarin men elkaar
bemerkt en verstaat
zonder woorden
ligt het in zware klei
lichaamseigen door osmose
het hart wat vetter zwart
beter bestand
is het te horen
in ruisen
van graan
riet langs kreken
vloeiend bewegen
op het zuchten
van zomerbriesjes
of zit het verstopt
ergens in verhalen
tussen neus en lippen
en laat het zich
gewoonweg
niet vangen
Ingrid van den Oord ©
juli 2018
medemenselijk
op tijd en punt zijn ze er
onze loyale vrijwilligers
met ieder een motief
elk gelijk geldig
routineus geven ze
comfort moed en hoop
vaardige handen houden
alles draaiend
of behoeden voor verval
muziek en radiojournaals
begeleiden verstrijkende uren
twinkelende ogen verraden
plezier en goed gemoed
ideeën en oplossingen floreren
wacht en taken wisselen
rondes in natuur of binnenshuis
worden gerapporteerd en
leveren nieuw werk
samen vergaderen
feest met taart
traan bij een afscheid
werven van nieuwelingen
mede invullen van waarom
zo is het altijd
zo zal het altijd zijn
deze lijm der samenleving
is flexibel
en kostbaar
geurt naar boenwas en rozen
Ingrid van den Oord ©
juni 2018
Falabella
castagnetten in viervoetsritme
maken de dag om vijf uur wakker
in ambachtsheer Numans dorp
onder luid briesen snuiven
en klepperende hoeven
volgen andere paarden en pony’s
ieder een plaats
met touw aan touw
tijd voor het jaarlijkse handjeklap
en Hollandse feestmarkt
goed weer volgens de almanak
op de tweede woensdag in juni
geuren van verse paardenvijgen
ingevet leder
een zweem sigarenrook
en
peperkoek
vechten om je smaakpapillen
maak een rondje over de
Buitensluisse paardenmarkt
praatjes zijn haast onverstaanbaar
door kermis en mensenmassa
er slaat een marktwandelstok
paarden showen hun drie gangen
voor kopers of misschien
kijk
buigen de voeten goed
hoe is de vacht het gebit
opnieuw klinken castagnetten
een feeëriek paardje
draaft
steigert
maakt een ferme draai
de Falabella galoppeert
recht het meisjeshart in
ze waant zich een prinsesje
terwijl ouders zuchten rekenen en prakkiseren
Ingrid van den Oord ©
een Falabella is een paardenras, het zijn mini-paardjes
speciaal gefokt in eerste instantie in Argentinië, uit kleine wilde paarden. Goedaardig en slim.
(beslist geen pony’s)
mei 2018
Hollands kant
er lijkt een bruidssluier vergeten
ze slingert tussen bottende bomen
een voile
teder teer op weelderig gras
zweem parfum rijk en wit
danst op de lente
gewimperde omwindselblaadjes
knipogen
bloempjes samen uitgestrekt
tot parasol
voor al wat op de bodem krioelt
een stengel knakt
ondanks voorzichtige voeten
hanteer behoedzaam het zakmes
voor een snede in de
holle fluitekruidpijp
hard blazen genereert
een schelle toon
doet merels zwijgen
en een bonte specht schaterlachen
Ingrid van den Oord ©
april 2018
tienertijd
versta je opa
als hij samen
een grap wil maken
en zijn dialect tegen
jouw coole language
botst
zag je fietsen
tegenwind
in een plensbui
van school naar huis
had je nu maar een scooter
eerst huiswerk dan
vakkenvullen straks
een drankje doen
in de soos
misschien
rondhangen
met lekker weer
beetje herrie trappen
yes
binnenkort weer
een schuurfeest
kwam die bioscoop
nu maar
waarom zo moeilijk
vingervlugge berichtjes
op je phone
je gezicht licht helblauw op
het kriebelt als je leest
wie er óók komt
een van jullie
heeft net het trekkerrijbewijs
wel machtig op zo’n apparaat
maar ja
keuzes die je moet gaan maken
inrichten van een toekomst
maar hoe
staand voor grote veranderingen
in de wereld
kun je koorddansen?
Ingrid van den Oord ©
maart 2018
heerlijkheid Piershil
ronkende binnenvaartschepen
trillen sloten los
openen deuren naar mijn jeugd
met armen over elkaar gewrongen
vind ik mijzelf aan oevers
van de Oude Maas
ik woon met mijn lief
aan een rand van het Hoeksche land
in een bocht van het Spui
Piershil
dorpsgeschiedenis leert me
over kerk en hof en dijken en twisten
en Willem Tichelaar
de barbier
gooide een lont in het kruitvat
vol Oranje- en staatsgezinden
zijn geweten
torst het gruwelijk vermoorden
van gebroeders De Witt
tot op het armoedigste laatst
zijn wraak het lot der Nederlanden
mijn verleden ligt
kilometers stroomopwaarts
in de Bommelerwaard
gelijk de Hoeksche Waard
een riviereneiland
in een dorp met kerk en
kasteel en dijken en twisten
aan een bocht
van de Maas
waar binnenvaartschepen
rivierwater laten resoneren
als smeedden zij ijzeren sloten
voor later
Ingrid van den Oord ©
3 maart 2018
in memoriam Corrie Heikoop
in haar atelier en galerie
de Zilveren Schoen
heden en verleden in naam verenigd
heerste aanstekelijk enthousiasme
voor weer een nieuwe expositie
voor het raam haar houten werkbank
met lederen schootsvel
onder handen een puzzel in zilveren stukjes
belofte van een sieraad
glinsterend in daglicht
of je even iets kwam drinken
en bespreken
over al wat jou en haar bezig hield
aan plannen en voortgang van
er is een einde gekomen aan haar
bewogen leven
schrijft de kaart naar waarheid
verloren een markante persoonlijkheid
vurig sociaal en vasthoudend
elke dag is een nieuwe
alledaags maar nu even anders
een oorverdovende stilte
waarin alleen herinneringen fluisteren
hoe nu verder
bevindt zich
in een moment voor later
Ingrid van den Oord ©
februari 2018
sprokkelmaand
monopoliegeld knispert
pion staat op
Grienden Puttershoek
drie beurten om te beraden
verse thee met geurige honing
vergezelt stroopwafels
met karamel en zeezout
onrustig geworden
verlaten we het spel
strekken stramme benen
steken onze kop in de wind
die jaagt over dijken
wandelschoenen op een hoop
en ondersteboven
met klodders vette klei
naast de achterdeur
verrekijkers op tafel
kachel roodgloeiend
we vertellen elkaar
nog maar eens alles
walsen een mooie wijn
of toch wodka
vergezeld door Hoeksche chips
driftig zwaaien en wijzen
met het mes
even onderbroken
om een stukje schapen- of
rauwmelkse boerenkaas te snijden
brood stroop en mosterd erbij
straks lust je geen eten meer
Hoeksche rooie uit de oven
of seuters
spruiten groen en paars
stoof met bier
spek met peren
op tot op het laatste restje
bord aflikken mag je niet
de hond onder tafel wel
Ingrid van den Oord ©
sprokkelen komt van sporkelen, dat betekent springen.
De dagen van februari springen.
januari 2018
reis van de steur
in deinende zee dichtbij Hollands land
bewegen voelsprieten van Sturio
traag over zandbodems
tastend naar eetbaars
innerlijke drang tot paaien
beroert het benige oerwezen
zucht naar estuarium
kuur in brak water
niets gemerkt
van poespas
onderzoeksrapporten politieke spelletjes
over het op een kier zetten van
Haringvlietsluizen
kraan van Europa
wel bemerkt
een andere stroming
bij de kolossale constructies
een plukje haringlarfjes
zwemt onder open schuiven door
sluisdeuren waren Noordzee
in het gezicht dichtgeslagen
genoeg ellende van je gehad
nu maar hopen op herstel
van dynamische delta
waar zoete rivieren
zoute kusten kussen
als geliefden
in elkaar vervloeien
Sturio laat zich met vloed
gewillig meedrijven
reist later stroomopwaarts
op zoek
naar een partner
om levenscyclus te vervolmaken
Ingrid van den Oord ©
naar aanleiding van het op een kier zetten (kier besluit) van de Haringvlietsluizen in januari 2018. ---- september 2018.
oa info: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=23979
december 2017
Kersemus
dat het me hêêlemael gestolen kan worden
kersdaege
het voelt aan alle kanten rauw
we kopen ons geweten high als ware het heroïne
onze huizen vol in licht om angsten te misleiden
liegen overdag om ruzie te voorkomen
braken ’s nachts
kom je naar mij op eerste kerstdag
kleed je goed en warm
vandaag namelijk is de tijd aan ons
wandelen we alle zestig polders
tot aan het eerste kwartier van de maan
dan jawel is kerst voorbij
omarmen we hartelijk
vaarwel
Ingrid van den Oord ©
gebruiksrecht bij Eelse Bies~Galerie De Opkamer de.2017.
december 2017
zangkoren
haar zang
vermengt zich met ratelen van
oude fiets op ongelijk plaveisel
zo komt ze me telkens voorbij
met een vaart
en voor het eerst
vraag ik mij af
waarom
ergens herken ik haar lied
dat in straten weerklinkt
nog hoor
zelfs al is ze uit mijn ogen
zo komt ze telkens terug
met een vaart
en voor het eerst
vraag ik mij af
waarvandaan
maar zie
ze is met zovelen
lachen omhelzen hartelijk
totdat de dirigent aanslaat
zo komen ze telkens
in het moment
met een vaart
en voor het eerst
vraag ik mij af
waartoe
melodieën verweven
emoties knopen zich
om noten en sleutels
een waarachtig lied
later
komt ze me weer voorbij
met een vaart
en voor het eerst
vraag ik mij
niets meer af
als de laatste noot is weggestorven
van liederen om donker december
te verlichten
stroomt energie
gloeit nog het warme hart
Ingrid van den Oord ©
december 2017
verlangen naar ‘n warm hart
Mijnsheerenland
Haags laantje
statige huizen en hoven
rustend aan water
van de Binnenbedijkte Maas
waar groene vingers uit polders
her en der
afdrukken achterlaten
wensen
rijpten langzaam
groeiend in ambitie
het moest er van komen
het dorp vervoegt zich
bij de tijd
uit alle hoeken en gaten
zijn mitsen en maren
noden en gelden
tezamen genomen
beschreven in
Van der Straatens akten
op tekentafels losgelaten
nieuwbouwse vormgeving
abstracties van villa’s
schuren en vogelhuisjes
herbergen voorzieningen
elke levensfase ten doel
stenen armen koesteren
ambiance van het plein
schoolbellen rinkelen
dagen in stukjes
bezjoer Meseereland,
we zien mekaar
in het Dorpshart
Ingrid van den Oord ©
in opdracht geschreven, naar aanleiding van
de opening van 'Dorpshart" multifunctioneel centrum te
Mijnsheerenland.
gebruiksrecht bij commissie Dorpshart/gemeente Binnenmaas
november 2017
kasteel van Weede
troubadour zing nog ten enenmale
voordat zij weer naar huis terug moet
het donjon naar binnen en trappen op
eerste verdieping heeft een haard
haar voeten duwen het weefgetouw
kettingboom in stand voor
eenvoudig blauw wollen surcotte
zielenrust tijdverdrijf bij schaars licht
ze schiet klossen
op het ritme van haar hart
woorden uit het lied jongleren
verlangens naar andere oorden
proberen gedachten te bedwingen
over aanstormende zee die ze al ruikt
zout stroomt tegen zoet in
brakke gorzen
slikken en afgegraven veen
onder luid roepen van knechten
ratelt de ophaalbrug in zijn kettingen
wekt een vals gevoel van veiligheid
op Kromme Elleboog waaiert de blik
over polders tot op dijken
tractoren werken over waar eens
een met kloostermoppen gebouwd
kasteel
na jaren te zijn omgeven
door brakke turf
is historie verzwolgen
nu goed toegedekt
door vruchtbare grond
Ingrid van den Oord ©
gebruiksrecht bij museum Hoeksche Waard
een surcotte:
http://www.hadewijchhilligenbacker.nl/13e%20eeuw%20de%20cotte.html
oktober 2017
auf Luthers Spuren wandern
pardoes
plonst
Playmobil-poppetje
in een groot glas bier
erachteraan kreten
van een kleuter
verdorie
knettert het
geschrokken
spetters overal
het Boek gelukkig gesloten
zodat geen letter
kan vervloeien
ook op tafel
brochures vol reizen
naar Wittenberg
kloosters en verblijven
en een nieuwe app
geen pelgrimages
wandeltochten
naar daar waar
vijfhonderd jaar geleden
vijfennegentig stellingen
werden genageld
oproep tot hervormen
diep te geloven
hoor zwanen zingen
in hun laatste uur
hoop op genade
edoch zingen zij
gekooid in dogma’s
verwikkeld in macht
twee vingers vissen
Playmobil-Luther
uit het glas
zetten hem naast
Darth Father
terug in het spel
Ingrid van den Oord ©
naar aanleiding van 500 jaar reformatie.
https://www.scientias.nl/500-jaar-reformatie-bracht-maarten-luther-allemaal-teweeg
september 2017
fruitoogst
frisse oostenwind blaast
laatste restjes zomer weg
fluistert mooiste namen
door boomgaarden
tovert blos op appelen en peren
van heinde en verre
stromen ze toe zij
die de kunst
van het plukken
verstaan
werken hard
vieren hun feest
wijsvinger wandelt
over recepten voor fruitlikeuren
compôtes taarten en jam
glazen potten staan buik aan buik
etiketten krullen aan hoeken
ik neurie een oogstliedje
sla het keukenschort om
verwerk de zomer
tot energie
voor de winter
Ingrid van den Oord ©
gebruiksrecht bij de Peardegaerdt.