- Ingrid van den Oord
- 5 jul 2021
- 4 minuten om te lezen
Om maar met het laatste te beginnen...op 3 juli jongstleden heb ik samen met bassist-gitarist Tymen van der Wijk, een nieuw gedicht ten gehore gebracht tijdens een herdenking in de kerk van Heinenoord. Dat was ter gelegenheid van het uitbrengen van het boekje: ‘De tien van Moeder’ over de achtergronden van de tien gevangenen die in 1945 aan de Provincialeweg N217 zijn geëxecuteerd. Op deze precieze locatie aan de N217 staat het monument ‘Moeder’.
Een van de geëxecuteerden heeft volgens een toevallige getuige heel hard ‘moeder’ geroepen voordat hij viel… Deze tien mannen hadden geen verbinding met de Hoeksche Waard, zij waren uit wraak en lukraak uitgekozen. Zij zaten gevangen in het ‘Oranjehotel’ in Scheveningen, wegens activiteiten in het verzet bijvoorbeeld. Er is goed onderzoek gedaan naar deze tien mannen, en zij hebben nu allen een gezicht gekregen. Het boekje is mooi opgezet, en te koop in Museum Hoeksche Waard.
Het gedicht:
DE TIEN VAN HEINENOORD
hoe
MITKOMMEN!
als een kapmes
harten vol vaderlandsliefde
al verscheurd door verraad
verder in stukken sloeg
moeder…
hoe
sleutels rinkelden op ritme
van stampende laarzen
het kleine Poortje ontsloten
voor jou geen nieuwe dag
moeder …
hoe
allen koud gebutst
in commando op een rij
angst en bloed vermengen
met zwarte grond
van onbekend terrein
MOEDER!
in wraak verspild
Graag wil ik je herinneren aan de tentoonstelling waaraan ik deelneem!
Vanaf zaterdag 24 juli t/m 31 oktober in het museum Hoeksche Waard. De expositie
‘Drie Strooomen’ .
Bij deze een preview: een nieuwe sculptuur die er ook te zien zal zijn.
titel: Wee ons, hoor toch vrouw Holle
materialen: Vlierhout, basaltblok uit dijkverzwaring Hoeksche Waard, (waarin kristallen) schapenwol, zelfdrogende klei, montagemateriaal.
afmetingen: 30 x 24 x 54 cm(hoog)
omschrijving: De Vlier is van oudsher een bezielde boom. De boom is van godin Holla, godin van dood en geboorte. Ze woont in grotten of in vlierbomen en is aardgebonden.Wij kennen haar als vrouw Holle.
We zouden haar nog wel eens hard nodig kunnen hebben. De mens is de verbinding met de natuur kwijt, en moeten nu omgaan met de gevolgen daarvan.
De tentoonstelling : DRIE STROOOMEN.
24 juli t/m 31 oktober Museum Hoeksche Waard.
Dis Groenhoff, Gerard Bogaerds en Ingrid van den Oord.
Persbericht ( door Michelle Blom)
Drie Hoeksche Waardse kunstenaars stromen met hun werk ineen. Drie verschillende achtergronden, drie verschillende kijkwijzen. Zie de verschillen, voel de raakvlakken, ‘Drie Strooomen’. Een installatie ter herinnering aan de Sint Elisabethsvloed in 1421, Museum Hoeksche Waard, Heinenoord. De conceptuele benadering en introverte aard van beeldend kunstenaar Ingrid van den Oord (1967) levert bijzonder werk op. Terwijl zij aan het werk is richt Ingrid zich op de vraag hoe mensen zich tot elkaar en de snel veranderende maatschappij verhouden, en woelt zij in de tijdgeest. Hoe gaan mensen om met het voortsnellen van tijd, revoluties, digitalisering en sociale verschuivingen, en met invloed van toepassingen voortkomend uit wetenschap en onderzoek? Ingrid werkt veel in hout, wat voor haar een goed uitdrukkingsmateriaal is gebleken. Als een werk of een idee erom vraagt, pakt ze ook andere materialen en technieken op, ook als dat buiten haar comfortzone is. Zoals nu voor deze tentoonstelling, keramiek. Deze Hoeksche Waardse kunstenaar heeft haar roots in de Bommelerwaard, in Gelderland. Ingrid is dus van ‘tussen de rivieren’. De Maas lag in haar achtertuin, immer aanwezig. Ze heeft veel met de rivier meegemaakt. Soms was het als haar speeltuin. Een andere keer stond dat water van diezelfde Maas tot 2 cm onder de dijk, en werden hele dorpen geëvacueerd. Eén ding is duidelijk; water zit in haar DNA. De uitnodiging om deel te nemen aan één van de twee tentoonstellingen in het museum Hoeksche Waard, naar aanleiding van de Sint Elisabethsvloed in 1421 was dus zeker een welkome. Zij toont bestaand beeldend en schrijvend werk wat precies in het thema valt, evenals nieuw werk. Voor Ingrid is het een belevenis haar werk interactie te zien aangaan met elkaar en met het werk van mede-exposanten Gerard Bogaerds en Dis Groenhoff. Dis Groenhoff, geboren en getogen Hoeksche Waardse, heeft haar expressie gevonden in textiel en in keramiek. Textiel heeft al van jongs af aan haar belangstelling, en ze heeft zich gespecialiseerd in verschillende technieken. Dat vindt zijn weg in kunst én in mode, zo maakt zij bijvoorbeeld haar kleurrijke kleding zelf. Nadat zij toevalligerwijs in aanraking kwam met keramiek, is zij zich daar meteen in gaan specialiseren. Nu biedt het combineren van deze twee verschillende ambachten haar uitdagingen en verrassingen. Het werken met het verschil in structuur en textuur van de beide materialen biedt haar ideeën een thuis in bijzonder werk. De laatste jaren maakt ze veel werk waar ze een emotionele binding mee heeft; haar verleden, maatschappelijke problemen en de toekomst bijvoorbeeld. Ook het thema afscheid en herdenking is actueel in haar werk. Ze maakt urnen, lijkwades en herdenkingsbeelden, waarin persoonlijke herinneringen verwerkt worden. Ook de tegenstellingen in de aard van water kunnen haar enorm boeien. Water geeft en neemt leven. Water kan zacht en lieflijk kabbelen maar ook met een vernietigende kracht beuken en verwoesten. Water druppelt en stroomt, en neemt in stromingen van alles mee. Dat vind je terug in haar werk, wat ze voor deze tentoonstelling ‘Drie Strooomen’ gemaakt heeft.
‘Opa wat is dit? Ook een antieke scherf? De kleindochter heeft een zoetwatermossel op het land gevonden. Waarschijnlijk verplaatst door een meeuw. Samen bewonderen ze de schelp’ Je verwacht het misschien niet, maar ben je opgegroeid in de Hoeksche Waard, dan speelt water (Haringvliet, Spui, Maas), boten, schelpen (zoetwatermossel) gegarandeerd een rol. Ben je dan ook nog eens de zoon van een timmerman, dan hoort hout hier ook bij. En staat je atelier al ruim 30 jaar grenzend aan een stuk akkerland en een slootje, is ‘natuur’ uiteraard niet weg te denken. Je hoeft dus niet gek op te kijken dat in het werk van Gerard Bogaerds (Numansdorp, 1947) deze kenmerken allemaal terugkomen. Bovenstaande met een beetje humor door elkaar gehusseld in zijn kunstenaarsbloed, geeft een mooie draai aan al zijn werk. In zijn 3-dimensionale schepen, 2-dimensionale bootjes en watertjes, zie je het allemaal terug. En zelfs de zoetwatermossel ontbreekt niet. Over meewerken aan een van de exposities met het thema ‘Water’ in het Museum Hoeksche Waard hoefde hij dus niet lang na te denken. En als dat dan ook nog in samenwerking met twee andere Hoeksche Waardse kunstenaars kan in de tentoonstelling ‘Drie Strooomen’, dan is het gewoon een feestje.
Voor u als kunstliefhebber, vergeet niet even van dit feestje te gaan genieten. monument ‘Moeder’.
